" صراط " - دو سال قبل درست زمانی که احمدی نژاد در شهریور ماه ۱۳۸۹ با صدور احکام جداگانه‌ای و با استناد به اصل ۱۲۷ قانون اساسی نمایندگان ویژه‌ای در امور خاورمیانه، آسیا، دریای خزر و افغانستان منصوب کرد موجی از انتقادات توسط کارشناسان و نمایندگان مجلس شورای اسلامی خطاب به رئیس جمهور آغاز شد، چرا که آنها این کار را به نوعی موازی کاری در دستگاه سیاست خارجی می دانستند.
آنها بر این عقیده بودند که چنین انتصاباتی می تواند بر روی تصمیماتی که وزیر خارجه اتخاذ میکند اثر بگذارد و به نوعی اتاق فکر دستگاه دیپلماسی کشورمان دچار پارادوکس می شود، فلذا نهایتا احمدی نژاد در مقابل اعتراضات مجبور شد احکام این افراد را از نماینده به مشاور تقلیل بدهد تا به نوعی فضا را تلطیف کرده باشد.
در این راستا سال گذشته احمدی نژاد در اقدامی جدید معاونت امور بین الملل را برای خود بوجود آورد و در تاریخ 18 مرداد ۱۳۹۰ علی سعیدلو را بدون داشتن هیچگونه سابقه ای در عرصه دیپلماتیک به این سمت منصوب و در حکمش آورد: "نظر به تجارب و خدمات ارزشمند و تعهد و روحیه خدمتگزاری بدینوسیله جنابعالی را به سمت "معاون رئیس جمهور در امور بین‌الملل" و به منظور پیگیری و برنامه‌ریزی مسئولیت‌های بین‌الملل رئیس جمهور منصوب می‌‌‌کنم".
بعد از آن انتصاب بود که سعیدلو در قامت معاون امور بین‌الملل رئیس جمهور به کشورهای موریتانی و پاکستان سفر کرد و هواپیمای حامل وی هنوز وارد تهران نشده ، وی عازم بلاروس شد.
اما گویا با توجه به تاکیدات رهبر معظم انقلاب مبنی بر پرهیز از موازی کاری، دولت بنا ندارد از این رفتار دست بردارد، چرا که یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی روز گذشته خبر داد که وزیر علوم تحقیقات و فناوری هم از این موضوع به ستوه آمده است.

حسینی صدر؛ عضو فراکسیون دانشگاهیان مجلس شورای اسلامی در تشریح جلسه اخیرشان با کامران دانشجو گفت: "در این جلسه وزیر با گلایه از برخی موازی کاری‌ها در عرصه سیاست گذاری جامعه دانشگاهی و علمی کشور خواستار مدیریت واحد برای سیاست گذاری در این عرصه شد".
البته جا داشت نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی زمانی که جناب آقای وزیر از نبود مدیریت واحد علمی در کشور گلایه می کرد، از وی سوال می کردند منظور ایشان کدام شخص یا نهادیست که با وزارتخانه وی موازی است؟
و اگر ایشان انتقادی به سیاستهای اتخاذی از سوی رئیس دولت دارند، بدون هراس از عزل یا برخوردهای قهری، صراحتا مسائل را با مردم مطرح کنند و مردم را از حقایق تلخی که در حلقه مدیریتی قوه مجریه در حال وقوع است با خبر سازند.