حجت الاسلام غفاريفر: دستور اسلام براي پوشش زنان، كمك به لذت حداكثري زن و مرد است

تبيين: استاد حوزه و دانشگاه خاطر نشان كرد: برخي گمان ميكنند كه دستور اسلام بر پوشش مانع لذت بردن بيشتر است، در حالي كه بزرگترين بحراني كه با بيپوششي به وجود مي آيد بيلذتي است.
حجت الاسلام و المسلمين حسن غفاريفر در گفتگو با اشاره به اين كه محيط بر نوع پوشش انسان اثرگذار است، گفت:
به عنوان نمونه مأمورين نيروي انتظامي، كاركنان بيمارستان، افراد شاغل در محيطهاي صنعتي يا شيميايي بايد لباس خاصي را بپوشند كه اين لباس چند نوع كاركرد داشته و برخي حالت بازدارنده دارند و برخي نماد معرفي است.
وي ادامه داد: به عنوان نمونه لباس مورد استفاده در مورد فرد شاغل در محيط صنعتي شيميايي و لباس سبز پزشك در حين عمل جراحي كاركرد بازدارنده در مقابل اثرات مواد شيميايي و ميكروبها دارد و لباس مأمور نيروي انتظامي و لباس سفيد پزشك براي معاينه جنبه معرفي دارد.
اين استاد حوزه و دانشگاه با بيان اين كه اصل پوشش به عنوان نماد معرفي يا به عنوان بازدارنده يك اصل عقلائي است، اظهار داشت: در پوشش زنان هر دو رويكرد معرفي و بازدارندگي وجود دارد.
به عبارت ديگر همان گونه كه لباس سبز پزشك جنبه بازدارندگي در مقابل ميكروب و در نتيجه امنيت وي را به دنبال دارد، پوشش وزين زن هم بازدارندگي دارد و سبب جلوگيري از جذب ميكروب كه همان چشمهاي ناپاك و غرضورز هستند شده و تأمين امنيت را به دنبال دارد.
وي ادامه داد: معقول نيست كه در پاسخ گفته شود مرد خود را حفظ كرده و از نگاه به زن خودداري كند تا زن مجبور به پوشانيدن خود نباشد، همان گونه كه يك دكتر نميگويد بنده لباس سبز نميپوشم، ميكروب به سمت من نيايد.
لذا هر چند مردها بايد نگاه خود را حفظ كنند و چشمپوشي داشته باشند، اما سخن اين است كه اگر مردم چشمپوشي نكند، به ضرر زن تمام ميشود، چون مرد در واقع مهاجم است و در فكر ضرر خودش نيست، بلكه آن زن هست كه اگر قصد كالا فروشي داشته باشد بدون اين كه بهاي مناسبي را به دست آورد، چيزي جز ضرر عايد او نخواهد شد. همان گونه كه ميكروب ضرر نميكند بلكه پزشكي ضرر ميكند كه لباس سبز نپوشيده است.
حجت الاسلام غفاريفر با اشاره به اين كه پوشش زن نماد معرفي وي نيز هست، ادامه داد:
وقتي يك شخص پليس و دكتر لباس معمولي به تن داشته باشد، براي او احترامي، وراي ديگران قائل نيستيم، بلكه وقتي با لباس نظامي يا پزشكي او را ببينيم بلافاصله متوجه جايگاه او شده و احترام و نگاهي ويژه به او خواهيم داشت. لذا وقتي زن با وقار و وزين در جامعه ظاهر مي شود، نگاهها به شخصيت و منزلت وي معطوف ميشود و به چشم فروشنده كالا مورد نظر قرار نميگيرد.
وي با اشاره به نمونههاي عيني اين مسأله اظهار داشت: دوستان متديني كه به اروپا سفر كردهاند به اين موضوع اعتراف داشتهاند كه حتي افراد جوامع غربي كه فساد و برهنگي را درك كردهاند، وقتي خانمي با حجاب كامل را ميبينند، با نهايت احترام با او برخورد كرده و براي او جايگاهي والا قائل هستند.
اين نويسنده و پژوهشگر ادامه داد: مخالفت برخي از كشورهايي كه دم از آزادي ميزنند با افراد محجبه و ايجاد محدوديت براي آنها، نيز مؤيد همين مطلب است كه آنها پذيرفتهاند كه پوشش بيانگر يك هويت و شخصيت است، اما شخصيتي كه آنها دوست ندارند بپذيرند. اما با مخالفت خود در واقع به اصل اين كه پوشش نماد معرفي و هويت زن است، اذعان كردهاند.
اين كارشناس مسائل مذهبي در پاسخ به اين كه گاهي زن با پوشش مناسب نيز مورد تعرض قرار ميگيرد، گفت: وقتي كسي بيادب باشد به پليس و دكتر هم بياحترامي ميكند، اما فرض بر اين است كه از طرفي جامعه مؤدب، تربيت شود و از طرف ديگر، زنان داراي پوشش به عنوان نماد تشخص باشند.
اين استاد حوزه و دانشگاه افزود: برخي گمان ميكنند كه دستور اسلام بر پوشش مانع لذت بردن بيشتر است، در حالي كه بزرگترين بحراني كه با بيپوششي به وجود ميآيد بيلذتي است. چرا كه لذت چشمي را مرد ميبرد و لذت نمايشي را زن. به عبارت ديگر مرد دوست دارد با ديدن لذت ببرد و زن با نمايش گذاشتن. حال اگر پوشش وجود نداشته باشد و عاديسازي شود، چه خواهد شد ؟
وي براي تبيين سخن خود افزود: به عنوان نمونه جنگل براي افرادي كه در نقاط كويري زندگي ميكنند، قطعاً جذابيتي دارد كه براي فرد ساكن خطه شمال چنين جذابيتي ندارد و لذا بيشتر قدر جنگل را دانسته و علي القاعده به تخريب آن نميپردازد. يا آشپز به خاطر استعمال مداوم بوي غذا اشتهاي كمتري نسبت به غذا دارد تا يك رهگذر.
خداوند نيز دوست دارد زندگي خصوصي زن و شوهر مانند ورود فرد ساكن كوير به جنگل با همان جذابيت باشد، نه كسي كه سير شده است كه در اين صورت هم مرد لذت ميبرد، چون نسبت به همسر خود عطش داشته و نتوانسته عطش خود را در جاي ديگري برطرف كند و لذا لذت كامل را از همسر خود ميبرد و از طرفي زن ميتواند لذت نمايشي خود را ببرد، چرا كه براي شوهر جذاب است.
اما وقتي نمايش دادن و ديدن عاديسازي شود نه مرد عطشي دارد و نه زن ميتواند به گونهاي خود را جلوه دهد تا مرد را به عطش وا دارد و لذا لذت نمايش را هم نميبرد.
حجت الاسلام غفاريفر افزود: عادي شدن برهنگي در زمينه لذت بردن هم به ضرر زن است، چرا كه زن كه ميخواهد مرد را به عطش وا دارد به زحمت افتاده و بايد دائم به دنبال مدل جديدي از آرايش باشد و لذا زن به زحمت ميافتد و نه مرد.
استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اين كه سرعت تغيير در پوشش و آرايش زنان در غرب بسيار زياد است، ادامه داد: چرا كه در آن جا با عادي شدن برهنگي، مخاطب، زود اشباع شده و از او رفع عطش ميشود، لذا براي جذب مرد، مجبور است دائم خودش را تغيير دهد.
وي ادامه داد: لذا حتي اگر بهشت و جهنم و ترويج فحشا بر اثر بيحجابي مطرح نشود، باز هم همان چيزي كه با بيپوششي به دنبال آن هستند را از دست ميدهند، چون با بيحجابي قصد لذت ميكنند، اما در دراز مدت همين را هم از دست ميدهند و با عادي شدن آن، حتي خانواده را از دست ميدهند.
وي با اشاره به احكام اسلام در زمينه پوشش زن و مرد ابراز داشت: اسلام در اين زمينه براي لذت بردن، منع ايجاد نكرده است بلكه با شناخت نياز زن و مرد و شناخت كامل از ضعف زن و مرد، به امنيت اخلاقي، امنيت جسمي و لذت جنسي زن و مردم كمك كرده است.
لازم به ذكر است ضعف زن در معرض تهاجم قرار گرفتن است كه ممكن است سرمايهاش به تاراج برده شود. ضعف مرد نيز اين است كه وقتي كالا را بدون صاحب ببيند، تهاجم ميكند.
حجت الاسلام غفاريفر ادامه داد: اسلام در واقع امنيت اخلاقي و جمسمي و لذت جنسي زن را تنها با رعايت پوشش آن هم در مدت محدودي تأمين ميكند. چرا كه يك فرد در طول شبانه روز، قاعدتاً زمان كمي را بيرون از منزل به سر ميبرد.
وي با طرح اين سئوال كه آيا اسلام اختيار و حق انتخاب پوشش را به زن نداده است و يا شخصيت، امنيت و لذت او را تأمين كرده است، اظهار داشت: اسلام به زنان حق انتخاب پوشش را در رنگ، مدل و .. داده است، لذا در ايران قبل از ابتذال پهلوي تنوع پوشش در حد اعلي در زنها از ترك، لر، بلوچ، گيلك و فارس و... وجود داشته است و اين نشان از حق بالاي او براي انتخاب است.
اين نويسنده و پژوهشگر اظهار داشت: اسلام ميگويد پوشش در هر رنگ، هر شكل و هر مدلي ميتواند باشد، اما در آن چهار عنصر وجود داشته باشد تا امنيت، شخصيت را براي زن به ارمغان بياورد و آن چهار عنصر عبارتست از اين كه لباس برهنگي نداشته باشد، چسبندگي نداشته باشد، نازك نباشد، زيبايي كه فرد نامحرم را تحريك كند نداشته باشد.
حجت الاسلام غفاري با اشاره به اين كه زيبايي همراه با وزانت حق طبيعي زن است و اسلام هم كاملاً آن را رعايت كرده است ادامه داد: اين چنين نيست كه اسلام فقط زنها را در پوشش مورد خطاب قرار داده باشد، بلكه در خصوص مردها نيز در اسلام به شدت در مورد پوشش سخن به ميان آمده است و مردهايي كه حجاب را رعايت نميكنند به شدت تقبيح شدهاند.
وي با اشاره به شبهه افكنيهاي غرب در مورد زنان ابراز داشت:
همان گونه كه اسلام به ما اجازه نداده با هر كسي مانند محارم ازدواج كنيم، يا هر چيزي مانند گوشت خوك را بخوريم، يا هر چيزي را مالك شويم، در زمينه حجاب نيز احكامي دارد. اما غربيهاي شبهه خود را به بهانه حقوق زن، متوجه پوشش زنان ميكنند، اما اصل مطلب اين است كه آنها براي احقاق حقوق زنان تلاش نميكنند، بلكه از اين ناراحتند كه چرا زن مسلمان است ؟
حجت الاسلام غفاريفر ادامه داد: چنين نيست كه اسلام زن را در همه مسائل محدود كرده و دست مرد را در همه مسائل بازگذاشته باشد، بلكه اسلام با شناخت كاملي از مرد و زن برنامه كاملي براي آنها اراده كرده است.
لذا مرد نيز تكاليف زيادي دارد. مرد حق ندارد ترك انفاق كند، حق ندارد ترك كار و درآمد كند، حتي حق ندارد هر منزلي را براي سكونت همسر خود انتخاب كند و بايد مناسب شأن او باشد، مرد حق ندارد هر غذايي به همسر خود بدهد بلكه در غذا هم بايد شأن زن را رعايت كند.
لذا براي مردها هم محدوديتهايي وجود دارد، اما اگر محدوديتهاي زنان از سوي شبههكنندگان مطرح ميشود، در واقع بيانگر اعتراض و ناخشنودي آنها از مسلمان بودن زن است.
انتهاي پيام/




























ارسال کردن دیدگاه جدید