به گزارش خبرگزاری فارس، در آستانه سوم خرداد و فتح تاریخی شهر خرمشهر از دشمن بعثی قرار داریم. همان فتحی که حضرت روح‌الله در آن فرمودند «خرمشهر را خدا آزاد کرد». اینک در سالروز تاریخی از حماسه جاویدان خواندن سخنان رهبر کبیر انقلاب اسلامی خالی از لطف نیست. 

  * عوامل آزادى خرمشهر

 

الف. مقاومت‏

در طول تاریخ نظیر ندارد که یک ملت سى و چند میلیونى (بر) قدرت‏هاى بزرگ چند صد میلیونى با آن همه ابزار غلبه کرده و دست آن‏ها را کوتاه کرده (باشد).(6)

باید در مقابل ابرقدرت‏ها مقاومت کرد. تجربه‏اى که ما از دنیا در این سال‏هاى طولانى داریم، این است که مسلمان‏ها ولو این‏که یک عده کمى باشند، وقتى در مقابل خصم خودشان مقاومت کنند، اگرچه خصم آنان ابرقدرت‏ها هم باشند، پیروزند.(7)

ب. امداد غیبى‏

فتح خرمشهر یک مسأله عادى نبود؛ این‏که پانزده الى بیست هزار نفر به صف، براى اسارت بیایند و تسلیم شوند، مسأله عادى نیست، مافوق طبیعت است.(8)

ملت عزیز و قواى مسلح رزمنده در طول این انقلاب و این جنگ لمس نموده‏اند که اگر مددهاى الهى و عنایات خاص خداوند قادر نبود، هرگز در ما قدرت مقابله با رژیم شیطانىِ تا دندان مسلح و متکى به قدرت‏هاى جهانى نبود، ولى از آنجایى که ملت با تحولى الهى به انقلابى اسلامى متکى به معنویات دست زد، توانست آن قدرت بزرگ منطقه را در هم بشکند و در جنگ نابرابر از حیث تسلیحات و کمک‏هاى بى‏دریغ شرق و غرب و منطقه، این‏همه پیروزى‏هاى اعجازآمیز را نصیب ایران و اسلام نماید. ما نباید فتح‏هاى بزرگ مثل فتح خرمشهر را از یاد ببریم که دشمن با همه تجهیزات در سنگرهاى بسیار محکم با عده و عدد بسیار کمین کرده بود، در مقابل عده‏اى از سلحشوران متعهد اسلام، از بیابانِ باز به آنان تاخته و خداوند آنچنان رعب و وحشت را بر دشمنان ما غلبه داد که با اسارت هزاران نظامى و غنیمت‏هاى بسیار، باقیمانده اشرار با فضاحت تمام رو به فرار گذاشته و شهرها را رها کردند. رزمندگان عزیز ما نباید این پیروزى معجزه‏آسا را جز با مددهاى الهى ببینند.(9)

شما گمان مى‏کنید این رعبى که خدا در دل این‏ها انداخته است، به واسطه تفنگ ما است؟ به واسطه قدرت ما است؟ این یک رعبى است که در صدر اسلام هم خداى تبارک و تعالى، پیغمبر اسلام(ص) را با همین رعب که به دل دشمنانش مى‏انداخت، پیروز مى‏کرد و الّا آن‏ها هم در مقابل دشمنانشان ساز و برگى نداشتند. این‏که یکدفعه وقتى اللَّه اکبر گفته مى‏شود، فوجها فرار مى‏کنند، سنگرها را خالى مى‏کنند، در همین اخیر که اطلاع دادند این بود که به مجرد این‏که این‏ها حمله کردند و صداى اللَّه اکبر را بلند کردند، آن‏ها فرار کردند، در خرمشهر هم همین شد، جاهاى دیگر هم همین.(10)

 

* استقامت و پایدارى؛ تعلیم خدا به مسلمین‏

در این دنیا کسانى که براى شرافت خودشان، براى شرافت اهل ملتشان، براى شرافت اسلام، امورى را انجام مى‏دهند، کارهایى را انجام مى‏دهند، اگر در دنبالش استقامت داشته باشند، پابرجا باشند، آن‏ها را حوادث نلرزاند، این‏ها به مقاصد مى‏رسند، براى این‏که استقامت، یک امر مهمى است.

همه ما مأموریم به استقامت و در رأس، رسول اکرم(ص) است؛ «فَاسْتَقِمْ کَما امِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَکَ». به حسب روایت «شَیَّبَتْنى‏ سُورَةُ هُودٍ لِمَکانِ هذِهِ الآیَة»، از ایشان نقل شده است که فرموده‏اند: سوره هود من را پیر کرد، براى این آیه، براى این‏که همه مأمورین را، همه ملتهاى اسلامى را، همه افراد مسلم را امر فرموده است به این‏که در مأموریتى که دارید، استقامت کنید، پابرجا باشید، متزلزل نشوید. چه بسا افرادى که ابتداءً در یک امرى وارد مى‏شوند، لکن بعضى مشکلات وقتى پیش آمد، نمى‏توانند خوددار باشند، نمى‏توانند استقامت کنند و چه بسا اشخاصى که مستقیم‏اند، استقامت مى‏کنند، پایدارى مى‏کنند تا آخر.

تعلیمى که خداى تبارک و تعالى به مسلمین داده است، این است که باید در مأموریتهاى خودتان استقامت داشته باشید، پایدارى داشته باشید. پیغمبر(ص) مى‏فرماید: «من به واسطه این آیه پیر شدم»، براى این‏که استقامت، مشکل است و من گرچه (بتوانم) استقامت کنم و افرادى هم مى‏توانند، ولى همه ملت اطمینان نیست که بتواند مستقل باشد، مستقیم باشد، استقامت در امر از خود امر مشکلتر است. چه بسا پیروزیهایى که براى یک ملتى پیش مى‏آید، براى این‏که استقامت در آن امر که موجود شده است، ندارند، سستى مى‏کنند، آن پیروزى از دست‏شان مى‏رود.(11)

 

* قیام لله و استقامت؛ بالاترین نعمت‏

مستقیم باشید، استقامت کنید. استقامت بالاترین نعمت است؛ قیام براى خدا و استقامت در آن قیام. تا اینجا قیام کردید و پیروز شدید؛ اگر استقامت کنید، پیروز خواهید شد.(12)

 

* ثمرات مقاومت و ایثار ملت ایران‏

الف. استمرار نهضت و پیروزى نهایى‏

استقامت اسباب این مى‏شود که این نهضت و انقلاب ادامه پیدا کند و به همه جا سرایت کند. اگر ببینید که در بین توده‏هاى مردم، در بین اشخاص، دلسردى براى این نهضت پیدا مى‏شود، بدانید استقامت توى کار نیست یا دارد از دست مى‏رود. کارى بکنید که این توده‏هاى مردم در این نهضتى که کرده‏اند، استقامت داشته باشند. استقامت کنید تا پیروزى نهایى به دستتان بیاید.(13)

ب. بیدارى اسلامى‏

پایدارى شما عزیزان در راه حق و ابطال باطل، ملت‏هاى جهان را تکان داد و ملت‏هاى مظلوم، از جنبش شما راه خود را یافتند و رضاى خداوند بزرگ را که از همه چیز بالاتر است، تحصیل کردید.(14)

ج. نابودى نوکران اجانب‏

اینک ما شاهد آنیم که سبکبالان عاشق شهادت بر توسن شرف و عزت به معراج خون تاخته‏اند و در پیشگاه عظمت حق و مقام جمع‏الجمع به شهود و حضور رسیده‏اند و بر بسیط ارض، ثمرات رشادت‏ها و ایثارهاى خود را نظاره مى‏کنند که از همت بلندشان، جمهورى اسلامى ایران، پایدار و انقلاب ما در اوج قله عزت و شرافت، مشعل‏دار هدایت نسل‏هاى تشنه است و قطرات خونشان، سیلابى عظیم و طوفانى سهمناک را برپا کرده است و ارکان کاخ‏هاى ظلم و ستم شرق و غرب را به لرزه انداخته است و آنان را در عزا و ماتم از دست‏دادن یاران و نوکرانى چون محمدرضاخان و سادات‏ها و نمیرى‏ها و نیز اقتدارها و افتخارات شیطانى خود سیاهپوش کرده است و هنوز اول ماجرا است و کابوس‏هاى دیگرى دارند و باید خود را براى نابودى و مرگ جیره‏خواران و دست‏نشاندگانى چون اسرائیل غاصب آماده کنند که این‏ها همه از برکات سحر شهیدان ما است و ما در انتظار رویت خورشیدیم.(15)

 

* شرط مقاومت؛ با هم باشید

امروز روز استقامت است، امروز روز پایدارى است. برادران و خواهران باید پایدار باشند و استقامت کنند و این نهضت را ان شاء الله به پیروزى نهایى برسانند.(16)

ما باید آن مقاومت و روح اسلامى را حفظ کنیم و آن سختى‏ها(یى را) که به خود پیغمبر اسلام(ص) - وقتى که در مکه و مدینه بودند و بر حضرتش گذشته است - به یاد آوریم. باید فکر کنیم که پیغمبر(ص) چه کرده است، او یک بشر است، اما وظیفه دارد و خدا به او امر کرده است که باید استقامت کنى. همانطور که پیغمبر(ص) به استقامت و مقاومت مأمور است، هر کس که همراه او است و به او گرویده است، مأموریت دارد استقامت کند، «فاستقم کما امرت و من تاب معک».(17)

شرط این که بتوانیم مقاومت کنیم و بتوانیم این کشور را حفظ کنیم، بخواهید حیثیت ملى (و) حیثیت اسلامى خودتان (را) حفظ کنید، شرطش این است که با هم باشید.(18)

 

1) صحیفه امام، ج 13، ص 466

2) صحیفه امام، ج 20، ص 458

3) صحیفه امام، ج 16، ص 270

4) صحیفه امام، ج 17، ص  318 - 319

5) صحیفه امام، ج 17، ص 294 - 295

6) صحیفه امام، ج 13، ص 462 - 464

7) صحیفه امام، ج 7، ص 494

8) صحیفه امام، ج 16، ص 507 - 508

9) صحیفه امام، ج 5، ص 153

10) صحیفه امام، ج 20، ص 196 - 197

11) صحیفه امام، ج 13، ص 466

12) صحیفه امام، ج 16، ص 299

13)صحیفه امام، ج 19، ص 458